να θυμασαι

Περασμένα μεσάνυχτα φίλε γράφω για σένα
Για να θυμάσαι πως περνούσαμε στο σπίτι μου σε σένα
Θυμάσαι πως γνωριστήκαμε για πρώτη φορά
Ήταν στο πανεπιστήμιο αν θυμάμαι καλά
Τα προβλήματά μας με gangsterιλίκια και πιστόλια
Συμμορίες, δολοφονίες άγρια νύχτα και άλλα λόγια
Ίσως πρώτα να φοβήθηκες γιατί ήμουν ότι να’ ναι
Είσαι όμως μεγαλόσωμος γι’ αυτό φοβάμαι
Θυμάσαι πρώτες συζητήσεις κάθε βράδι στο δρόμο
Για τον καπιταλισμό την χιπχοπ και όχι μόνο
Θυμάσαι ήμασταν μαζί με τον Ντενί διαστρική
Του έκανα σκίτσα και αυτός γούσταρε πολύ
Με πήγες στο «από κοινού» τότε στις αρχές
Και μου γνώρισες όλα τα άτομα που ήξερες
Θυμάσαι ερχόσουν βράδια σπίτι μου και μου μιλούσες
Για πολιτικά πράγματα που εσύ μισούσες
Θυμάσαι που δε γούσταρα ποτέ πολιτικούς
Αλλά στα πρώτα τα κομμάτια μου υποστήριζα αυτούς
Θυμάσαι πρώτη ηχογράφηση που έκανες σπίτι μου
Πήρες μικρόφωνο και έλεγες για την πάρτη μου
«όταν κουβαλάς επάνω σου αρχίδια»
Είναι γιατί έχεις μάθει τη ζωή από μικρός
Και δεν σε αγγίζει μάγκα μου κανένα κακό
Ήσουν γύρω στα 20 και εγώ 18
Γι’ αυτό και με κοιτούσες σαν μικρό σου αδερφό
Και οι 2 μες’ στα προβλήματα φτώχεια και δυστυχία
Γι’ αυτό και έχουμε κοινά πιστεύω
Αυτό είναι μια αλήθεια
Ηχητικά σου ντοκουμέντα έχω κρατημένα
Για τις δύσκολες ώρες για να θυμάμαι εσένα
«το επόμενο ηχητικό ντοκουμέντο
Είναι καταρχάς παράνομο»
2ο έτος πανεπιστήμιο κάνουμε συνάντηση
Για να μπούμε στο πανεπιστήμιο για κατάληψη
Εκεί άρχισαν να φαίνονται και τα προβλήματα
Όταν παίζαμε hitman στο σπίτι μου μεσάνυχτα
Τώρα πήρες πτυχίο και αυτά μας έμειναν πίσω
Αλλά θέλω μια μεγάλη χάρη να σου ζητήσω
Να μην αλλάξεις ποτέ και να μείνεις όπως έχει
Γιατί οι καθηγητές σου οι ναρίτες
Θέλουν να σ’ αλλάξουν σκέψη
Έρχονται τα λόγια που είχες πει
Να πας στρατό να κάνεις οικογένεια και ένα παιδί
Μη συμβιβάζεσαι με τίποτα να μείνεις δυνατός
Γιατί είσαι ο μόνος που μπορεί να καταφέρει μοναχός
Αυτές οι λίγες εικόνες από μένα για να θυμάσαι
Τώρα που θα φύγεις και εμένα
Και τώρα που τελειώνω κάτι ακόμα να σου πω
Ο Μαρξ ήταν μαλάκας γιατί ανέθεσε
Το σωτήριο καθήκον μόνο σε μια τάξη
Ενώ είναι καθήκον όλων μας
Ο κόσμος να αλλάξει

ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΤΙ

Για κάθε πόλεμο κράτους χωρίς αιτία
Για κάθε άνθρωπο που γίνετε η λεία
Για κάθε πόλεμο πολιτικού χωρίς ουσία
Για κάθε ιστορικό που νόθευσε την ιστορία
Για κάθε επαναστάτη που κατέληξε ρουφιάνος
Για κάθε επανάσταση που έγινε για άλλους
Για κάθε νόμο που έγινε εις βάρος του πολίτη
Για κάθε εξακρίβωση που γίνετε στο σπίτι
Για κάθε μπάτσο που πουλάει κοκαΐνη
Για κάθε 20χρονο που παίρνει ηρωίνη
Για κάθε εκπαιδευτικό που είναι στα σχολεία
Για κάθε φασισμό που πέρασε στην ιστορία
Για κάθε άνθρωπο που έφτυσε δικό του αίμα
Για κάθε ελευθερία που δεν ήρθε σε κανένα
Για κάθε εργάτη που έγινε θύμα για Ολυμπιάδα
Για κάθε μετανάστη που έχει φτάσει στην Ελλάδα
Για κάθε βόμβα των κωλοαμερικάνων
Για κάθε τι που έγινε εις βάρος πόσων άλλων
Για κάθε μάνα που έχασε το παιδί της
Για κάθε δικαστήριο που λέει θύμα και θήτης
Για κάθε εξουσία που ασκείτε με τη βία
Για κάθε βία που ασκείτε στα σχολεία
Για κάθε βρώμα που υπάρχει στα νοσοκομεία
Για κάθε δικαστή που δικάζει με μανία
Για κάθε αφεντικό που αποκληρώνει μετανάστες
Για κάθε αφεντικό που έχει αλλάξει χίλιες φάτσες
Για κάθε πρυτανεία που υπάρχει στην Παιδεία
Για κάθε Πρύτανη που τα αρπάζει με την μία
Για κάθε φασιστόμουτρο που θέλει εξουσία
Για κάθε αντινομάρχη που έχει φάει περιουσία
Για κάθε αριστερό που το παίζει επαναστάτης
Για κάθε δεξιό που το παίζει δημοκράτης
Για κάθε ναζιστή που έχει σκοτώσει αθώα ψυχή
Για κάθε άνθρωπο που κλείστηκε στην φυλακή
Για κάθε γιατρό που ζητάει φακελάκια
Για κάθε μεταμόσχευση από μικρά παιδάκια
Για όλες τις κομπίνες στα νοσοκομεία
Για όλες τις κομπίνες μέσα στα Δημαρχεία
Για όλες τις κομπίνες μέσα στα σχολεία