Η αναζήτηση της ευτυχίας

Ο περισσότερος κόσμος επιδιώκει την ευτυχία έχοντας λάθος κριτήρια. Πιστεύουμε πως η ευτυχία βασίζεται στο να αποκτούμε πράγματα που μας λείπουν, και έτσι συνεχώς μετατοπίζουμε την επίτευξη της ευτυχίας στο «μετά..», έτσι σαν παιδία περιμένουμε να μεγαλώσουμε, όταν θα μπορούμε να κάνουμε ότι οι μεγάλοι, αυτό σίγουρα θα μας έκανε ευτυχισμένους.. Μετά όμως αρχίζουν τα δύσκολα, οι υποχρεώσεις οι συμβιβασμοί έτσι μετά πιστεύουμε ότι η ζωή θα είναι καλύτερη μόλις παντρευτούμε, αποκτήσουμε ένα μωρό και μετά ένα άλλο. Κατόπιν όμως απογοητευόμαστε επειδή τα παιδιά μας δεν είναι αρκετά μεγάλα, και ότι όλα θα είναι πιο εύκολα τα πράγματα όταν μεγαλώσουν. Μετά απογοητευόμαστε επειδή φτάνουν στην εφηβεία και υπάρχουν πολλά προβλήματα. Σκεφτόμαστε πως μάλλον θα είμαστε περισσότερο χαρούμενοι όταν περάσουν τα εφηβικά χρόνια. Λέμε στους εαυτούς μας ότι η ζωή μας θα είναι καλύτερη όταν αργότερα θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε ένα καλύτερο αυτοκίνητο, όταν μπορέσουμε να πάμε διακοπές, όταν τελικά θα πάρουμε σύνταξη.. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καλύτερος χρόνος να είσαι χαρούμενος από τώρα. Αν όχι τώρα, τότε πότε; Η ζωή σου θα είναι πάντα γεμάτη από προκλήσεις, και προβλήματα.. είναι καλύτερα να το αποδεχτείς και να αποφασίσεις να είσαι χαρούμενος παρά όλα αυτά. Η στέρηση κάποιων πραγμάτων που επιθυμείς, είναι απαραίτητο στοιχείο της ευτυχίας. Πολλές φορές, θα είναι η στιγμή που νοιώθουμε πως είναι η στιγμή να ξεκινήσει η ζωή που ονειρευόμαστε.. Όμως πάντα υπάρχει κάποιο εμπόδιο στο δρόμο, μια δοκιμασία να περάσεις , κάποια δουλειά να τελειώσεις, κάποιος χρόνος να δοθεί. Τελικά ίσως τα εμπόδια να είναι η ίδια η ζωή.. Δεν υπάρχει κανένας δρόμος για την ευτυχία. Η ευτυχία ΕΙΝΑΙ ο δρόμος. Η ευτυχία είναι ένα ταξίδι, όχι ένας προορισμός. Επομένως, απόλαυσε κάθε στιγμή όσο αυτό είναι εφτικτό. Σκέψου την ευτυχία σαν ένα ρολόι: όσο απλός είναι ο μηχανισμός, τόσο πιο σπάνια χαλάει. Και μην ξεχνάς, η ευτυχία αποτελείται από τόσα πολλά κομμάτια, που είναι φυσικά πάντα κάποιο να λείπει. Η ευτυχία δεν είναι μόνο αυτά που βιώνεις, αυτές είναι στιγμές που φεύγουν, είναι περισσότερο οι αναμνήσεις που μενουν..

Προσπάθησε να απαντήσεις παράδειγμα, σε αυτές τις ερωτήσεις:

Ονόμασε τους 5 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.

Ονόμασε τις 5 τελευταίες νικήτριες του διαγωνισμού Μις Κόσμος

Ονόμασε τους 10 τελευταίους νικητές του βραδείου Νόμπελ

Ονόμασε τους 10 τελευταίους ηθοποιούς που πήραν Όσκαρ

Δεν μπορείς να το κάνεις; Μάλλον δύσκολο, έτσι; Μην ανησυχείς, κανένας δεν θυμάται αυτά. Το χειροκρότημα σβήνει σιγά – σιγά! Τα βραβεία μαζεύουν σκόνη! Οι νικητές σύντομα ξεχνιούνται.

Τώρα απάντησε στις ερωτήσεις:

Ονόμασε 3 δασκάλους που συνέβαλλαν στην εκπαίδευσή σου

Ονόμασε 3 φίλους που σε βοήθησαν σε ώρα ανάγκης

Σκέψου λίγους ανθρώπους που σε έκαναν να νιώσεις εξαιρετικά

Ονόμασε 5 ανθρώπους που σου αρεσει να περνάς χρόνο μαζί τους

Ποιο εύκολα τώρα, έτσι; Το προβαλλόμενο πρότυπο της καταναλωτικής ευτυχίας, βέβαια μαθαίνει τον κάθε ένα από εμάς να ψάχνει γύρω του και όχι μέσα του, για να βρει το λόγο της ύπαρξής του και το νόημα της ζωής του. Οι άνθρωπου όμως που σημαίνουν κάτι στη ζωή σου δεν βαθμολογούνται. Οι «καλύτεροι», δεν έχουν τα περισσότερα λεφτά, δεν έχουν νικήσει τα μεγαλύτερα βραβεία.. Είναι εκείνοι που νοιάζονται για σένα, σε φροντίζουν εκείνοι που ό,τι κι αν συμβεί μένουν κοντά σου. Σκέψου το για μια στιγμή. Η ζωή είναι πολύ σύντομη! Και εσύ, σε ποια λίστα είσαι; Δεν ξέρεις; Η λίστα στην οποία εσύ συμπεριλαμβάνεσαι για τους αγαπημένους σου είναι πολύ σημαντική, όσο και οι δικοί σου αγαπημένοι στην δική σου λίστα. Είναι παράξενο, αλλά φαίνεται πως υπάρχει ένας μυστικός κανόνας στη φύση που ορίζει πως τα τρία πράγμα που ποθούμε περισσότερο στη ζωή μας: ευτυχία, ελευθερία, πνευματική γαλήνη, τ’ αποκτάμε πάντα, αφού πρώτα τα προσφέρουμε εμείς σε κάποιον άλλο.. Για αυτό πρόσεχε τις σκέψεις σου: γίνονται λέξεις. Πρόσεχε τις λέξεις σου: γίνονται έργα. Πρόσεχε τα έργα σου: γίνονται συνήθειες. Πρόσεχε τις συνήθειες σου: γίνονται χαρακτήρας. Πρόσεχε το χαρακτήρα σου: γίνεται πεπρωμένο..

Μπράβο ΔΗΜΑΡΧΕ!

Ένα μπράβο στον περίφημο Δήμαρχο μας για το σωστό παράδειγμα του απέναντι στους πολίτες της Δράμας.

Όχι στα διόδια!

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΔΙΟΔΙΑ
ΣΤΟ ΑΙΓΙΝΙΟ Ε mail: epaiginiou@gmail.com
Tηλ: 6944755220 Αιγίνιο

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…..
ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ γιατί ενώ έχουμε χρυσοπληρώσει την Εθνική Οδό, από τη φορολογία και από τα πανάκριβα διόδια που τόσα χρόνια πληρώνουμε, συνεχίζουμε να πληρώνουμε για έργα που το κράτος πρέπει να παρέχει δωρεάν στους πολίτες.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ το απαράδεκτο και προκλητικό ξεπούλημα των εθνικών μας δρόμων από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα με τις αποικιοκρατικού τύπου συμβάσεις, με στόχο την κερδοσκοπική εκμετάλλευση τους.
Kαταγγέλουμε την πολυεθνική κοινοπραξία "Αυτοκινητοδρομος Αιγαίου Α.Ε." που αδιαφόρησε για τον κίνδυνο κατολισθήσεων και δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας με αποτέλεσμα την αποκοπή της χώρας στα δύο για μήνες και στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής.
Απαιτούμε η εταιρεία να επωμιστεί τις οικονομικές και ποινικές της ευθύνες και να κυρηχτεί έκπτωτη.
ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ «τετελεσμένα γεγονότα» από τις πιέσεις των εργολάβων και τις κοινοπραξίες που «εκμεταλλεύονται» τα διόδια της χώρας και αυξάνουν τις τιμές , τοποθετούν μετωπικά και πλευρικά διόδια ,όπου και όσα θέλουν, αδιαφορώντας για τα κοινωνικά, περιβαλλοντικά και συγκοινωνιακά προβλήματα. Η κυνικότητα αυτών των εταιρειών φάνηκε από τα Τέμπη, όπου δεν αναλαμβάνουν καμιά ευθύνη για τις κατολισθήσεις και συνεχίζουν να εισπράττουν διόδια με αφαίμαξη του λαικού εισοδήματος .
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ την προκλητικής στάσης των εταιρειών αυτών, με τις ακυρώσεις των καρτών ελεύθερης πρόσβασης, των ατόμων με αναπηρία και των κατοίκων του “Καποδιστριακού Δήμου” Ανατ. Ολύμπου ,που ήταν δικαιούχοι.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΥΜΕ,ότι στο τμήμα της Εθνικής οδού Μεταμόρφωσης – Σκάρφειας Μαλλιακού, σ΄ένα δρόμο που έχει κατασκευαστεί με χρήματα του δημοσίου και συγχρηματοδότηση της Ε.Ε., η ανάδοχος εταιρεία προεισπράττει χρήματα τα οποία ΔΕΝ θα «χρησιμοποιήσει» αποκλειστικά για τον συγκεκριμένο δρόμο αλλά για την Ιονία οδό.

ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι υποχρεωμένος να πληρώνει για υπηρεσίες που ΔΕΝ χρησιμοποιεί. Αυτό είναι και αντισυνταγματικό και εκτός Ευρωπαικού δικαίου. Είναι απαράδεκτο οι ιδιώτες που «αγόρασαν» την Ελλάδα, αν δεν τους πληρώσουμε να μην αφήνουν να κινηθούμε μέσα στη χώρα μας. Οι μπάρες των ιδιωτικών εταιρειών στα διόδια αντιστρατεύονται και παραβιάζουν την ελευθερία μετακίνησής μας στους εθνικούς δρόμους, που προστατεύεται «απόλυτα» από το άρθ.7 του Συντάγματος. για όσους βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια.

ΔΕΝ ΘΑ ΔΕΧΤΟΥΜΕ μεσοβέζικες λύσεις «επαναδιαπραγμάτευσης» των συμβάσεων, μόνο ως προς το τίμημα, που υπόσχεται η κυβέρνηση. Στηρίζουμε και παρακολουθούμε τις προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας,από πολίτες,φορείς,Δήμους & Κοινότητες,από όλη τη χώρα κατά τωνΣυμβάσεων.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ όχι μόνο για να μη γίνουν άλλα διόδια ,αλλά να καταργηθούν όλα τα διόδια που είναι χαράτσι και άγρια φορολογία για το λαικό εισόδημα και την αξιοπρέπεια μας .Το κίνημα μας ενάντια στα διόδια έχει πανελλαδικό χαρακτήρα. Ηδη οι μαζικές κινητοποιήσεις των κατοίκων ματαίωσαν τη λειτουργία των διοδίων του Αιγινίου .
ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ τις κινητοποιήσεις και ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΔΙΟΔΙΑ, με στόχο την κατάργησή τους στην πράξη. Δεν υποκύπτουμε στο εκβιαστικό δίλημμα ή να πληρώνουμε το παράνομο χαράτσι ή να διακινδυνεύουμε τη ζωή μας στον άθλιο και ημιτελή επικίνδυνο παράδρομο.
Δεν πληρώνουμε διοδια σε καμία ιδιωτική εταιρεία διότι θεωρούμε παράνομες και εκτός συμβάσεων τις πρακτικές τους.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΟΔΙΑ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ- ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΟΔΙΩΝ

Εδώ υπογράφουμε ηλεκτρονικά.
http://www.gopetition.com/online/32131.html

ΠΕΣ ΟΧΙ στο ΝΕΟ χαράτσι που μας επιβάλλεται ...

Η χαμένη τιμή του αλήτη

Ο ορισμός του αλήτη δεν είναι θέμα λεξικού. Μάλλον δεν είναι ούτε λέξεων. Είναι αίσθηση. Εικόνα και υποψία. Φόβος και γοητεία. Είναι αυτό το μπερδεμένο πράγμα που σε κάνει να τραγουδάς αυτάρεσκα και αυτοκαταστροφικά «αλήτη σαν και μένανε δεν θα ξαναγαπήσεις» πάνω από ένα ποτήρι με αλκοόλ και λίγο αργότερα να σπας στο ξύλο αυτόν που τόλμησε να σε αποκαλέσει ό,τι και εσύ τον εαυτό σου, «αλήτη». Ο πιο όμορφος χαρακτηρισμός που έχω ακούσει για άντρα είναι «ευγενής αλήτης». Και δεν μπήκα στον κόπο της ερμηνείας. Απλώς μου άρεσε. Για τις κυρίες που θα μπουν στον πειρασμό να ανακαλύψουν πάνω μου όλες τις αντανακλάσεις μιας φαλλοκρατικής κοινωνίας που ενδεχομένως υποδηλώνουν το απωθημένο μου για μια κακή λειτουργία (όχι της κοινωνίας βέβαια) ,θα τους θυμίσω τη γοητεία που άσκησε η αλητεία στην παγκόσμια ιστορία των γυναικών.
Μπορείς να συναντήσεις τις ωραιότερες γυναίκες στον κόσμο δίπλα σε μαφιόζους, παράνομους, αντισυμβατικούς τύπους και ρέμπελους της κοινωνίας. Και επειδή δεν μπορεί κανένας να ισχυριστεί πως οι γυναίκες έχουν ένα είδος γονιδιακής ροπής προς τον μαζοχισμό, σίγουρα η αλητεία ασκεί μια κάποια γοητεία. Εν ολίγοις η Σούλα του Ριτζάι δεν είναι η εξαίρεση. Στα εφηβικά μου χρόνια θυμάμαι τα κορίτσια στο σχολείο που τσαλάκωναν την ερωτική μας αυτοπεποίθηση επιλέγοντας για συντρόφους τους αλητάμπουρες εξωσχολικούς. Αυτούς που κάπνιζαν, έπιναν, τράβαγαν χόρτο, ήταν δακτυλοδεικτούμενοι εν πάσι περιπτώσει απ την κοινωνία, αλλά είχαν το προνόμιο του αγγίγματος των δακτύλων των κοριτσιών. Ο Παπαχρόνης, παρότι δράκος, δολοφόνος γυναικών, συνεχίζει να δέχεται ερωτικές επιστολές από γυναίκες. Ακόμη δεν έχω καταλάβει αυτή την ερωτική έλξη της παραβατικότητας, και το χειρότερο, είναι πολύ αργά για να αρχίσω να κάνω ληστείες.

Μια άποψη είναι πως συμβιβασμένες νοικοκυρές, καταπιεσμένες ερωμένες και αγανακτισμένες σύζυγοι, αναγνωρίσουν στο έγκλημα και την αλητεία την κρυμμένη τεστοστερόνη που μπορεί να ανατρέψει τη ζωή τους. Τον άντρα που δεν φοβάται κυρίως να εκτεθεί και λιγότερο να πεθάνει. Αλλά αυτά ανήκουν στη σφαίρα των υποθέσεων ψυχολογικού τύπου.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως πίσω από τον χαρακτηρισμό της αλητείας, υπήρχαν πάντα προσπάθειες για να ξεμπερδεύει η εξουσία περισσότερο και λιγότερο κοινωνία ,με συμπεριφορές που ήταν απειλητικές και επικίνδυνες για την ίδια. Στην πρόσφατη ελληνική ιστορία, οι μεγάλοι ρέμπελοι των βουνών που αντιδρούσαν στην οθωμανική εξουσία, χαρακτηρίστηκαν με αρνητικούς προσδιορισμούς. Κλέφτες και οι αρματολοί. Λίγο αργότερα, το σύγχρονο κράτος του Όθωνα, το οποίο αντί να λύσει προβλήματα έφερε στην Ελλάδα την βαυαρική κατοχή,έσπρωξε τους παλιούς αγωνιστές στα βουνά και τους έκανε «ληστές των Ορέων». Ο Νταβέλης, ο Γιαγκούλας, ο Κορκόντζελος, οι λήσταρχοι της ιστορίας (που γράφουν πάντα οι νικητές) ήταν οι Έλληνες Ρομπέν των δασών. Και (για να επανέλθουμε και στα προηγούμενα) με τα τυχερά τους στον θέμα γυναίκες πάντα. Αιώνες μετά, η ερωτική ιστορία του Νταβέλη με την Δούκισσα της Πλακεντίας έγινε τραγούδι από τον Κραουνάκη.

Στις σπηλιές του Αφγανιστάν, στις ζούγκλες του Περού, στην έρημο του Λιβάνου ή του Ιράκ, υπάρχουν εκατομμύρια ρέμπελοι, αλήτες για την κυρίαρχη αντίληψη, που μετασχηματίζουν την κοινωνική τους ανησυχία σε μια ζωή διαφορετική από των άλλων. Και πάντα γίνεται προσπάθεια πριν από τα στρατιωτικά χτυπήματα, να δεχτούν αυτά της αξιακής υποτίμησης. «Αλήτες»...

Με τους αλήτες λοιπόν είχα πάντα μια ιδιαίτερη σχέση. Με όλες τις κατηγορίες και ανεξάρτητα από ερμηνείες. Έχω συναντήσει πολλούς σε όλα τα μέρη του κόσμου. Θαυμάζω,χωρίς να δικαιολογώ πάντα,τους ανθρώπους που βρίσκουν μια χαραμάδα να ξεφεύγουν από την χτισμένη, στεγανοποιημένη πραγματικότητα. Αυτούς τους διαφορετικούς με προσωπικό κόστος. Αλλά με απωθεί η ράτσα των νεαοαλητών. Οι τζάμπα μάγκες. Οι αλήτες χωρίς προσωπικό κόστος. Παλιά τους έλεγαν κουτσαβάκια.

Αυτούς που αλείφουν με κρέμες νυκτός την επιμελημένα ατημέλητη εμφάνισή τους. Που καλλιεργούν την αγριάδα τους σε θερμοκήπιο για να γίνει ελκυστική φύση. Τις αρσενικές πουτάνες, που η τεστοστερόνη τους είναι εργαλείο γνωριμιών.

Μου είναι απωθητική η εικόνα του μεθοδευμένα ρέμπελου. Του αραχτού, του «δε με νοιάζει τίποτα», του «εγώ μεγάλε στη ζωή ό,τι κάτσει», του αλήτη για κάλυψη. Του τύπου που ονομάζει την προσωπική του τεμπελιά και περιθωριοποίηση «αντισυμβατική» στάση. Του τυπά που προσπαθεί να απενοχοποιηθεί από την προσωπική του αδυναμία και αναξιότητα και εφευρίσκει νόρμες και κριτήρια μαγκιάς για να τον συμπεριλαμβάνουν.

Σιχαίνομαι την εικόνα του «αλήτη» που θεωρεί πως ότι κάνει το κάνει από άποψη ενώ δεν έχει καμία αφού ο καμένος από τα χημικά εγκέφαλος δεν παράγει απόψεις αλλά ψευδαισθήσεις. Με ανατριχιάζει η «αλητεία» του προσωπικού ευδαιμονισμού, που χτίζεται πάνω στην αδιαφορία και αυτοαποκαλείται γαμάτη στάση. Με τσαντίζουν οι αλήτες από πρόθεση και όχι οι αλήτες που έχουν προθέσεις. Οι αλήτες που έχουν δικαίωμα να σπάσουν, να προσβάλουν, να απαιτήσουν και να απολογηθούν σε όλους τους κανόνες που δημιουργούν για να αποδείξουν πως δεν έχουν κανόνες.

Ναι είμαι με τους αλήτες. Αλλά με τον Νταβέλη, τους αντάρτες, τον ξεχασμένο χίπη που ζει ακόμη στα Μάλια, και τον βιομήχανο που επέστρεψε στο χωριό του και παίζει πρέφα. Με τους αλήτες που συγκινούν τις γυναίκες και όχι με αυτούς που γίνονται αλήτες μπας και συγκινήσουν καμιά γυναίκα.

Νικόλας Άσιμος

Το γράμμα αυτό το έστειλε ο Νικόλας Άσιμος στα μέσα μαζικής ενημέρωσης

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΑΣΙΜΟΥ

Μήνυμα προς όλους, για όλα.
Μια είναι η βόλτα, μόνο μια, αυτή θα μας λευτερώσει.
Δε σταματάει αυτή η βόλτα, ούτε ποτέ της έχει αρχίσει.
Magic theater fur fur
Το μεγαλύτερο θέατρο στην ιστορία, που καταργεί την ιστορία. Εγώ που το έχω ξεκινήσει έχω αναλάβει την ευθύνη.
Με ξέρουν όλοι οι σοφοί του κόσμου, κι όλοι οι καλλιτέχνες του πλανήτη.
Στην αρχή υπήρξα μονάχος μου, τώρα υπάρχουν κι άλλοι πολλοί που μπήκανε στο θέατρο μας.
Ανθρώπους ψάχνουμε όχι ιδεολογίες, Ανθρώπους να'χουν θάρρος, αγάπη, καλοσύνη. Ανθρώπους που δεν είναι ψεύτες, ρηχοί και βολεμένοι και ξέρουν να δίνουνε, όχι να ρουφάν και να εκμεταλλεύονται τους γύρο. Ανθρώπους έστω με καρδιά. Ας είναι δικηγόροι, παπάδες και αστυνόμοι. Ας είναι και χαφιέδες, κομουνιστές, αναρχικοί, αρκεί να έχουν τόλμη να κρατήσουν ένα λόγο και να πούνε την αλήθεια.
Αν δεν καταλαβαίνετε το θέατρο μας και μας κοροϊδεύετε ακόμα δεν φταίμε εμείς.
Εμείς έχουμε τη γνώση. Αυτή που δεν έχουν όλοι μαζί οι κυβερνήτες, οι δικαστές και οι γιατροί.
Σας κολλάμε στον τοίχο με ένα ζελοτέιπ.
Είμαστε καθαροί γι' αυτό ζούμε μέσα στις υπόγες και χαρίζουμε.
Δίνουμε παραστάσεις στην πλατειά και χαίρονται τα παιδάκια και δεν έχουμε λεφτά.
Είμαστε αυτόδουλοι της καλοσύνης . ξέρουμε να δημιουργούμε όχι να καταστρέφουμε. Ξενυχτάμε μέρα νύχτα και φτιάχνουμε μονάχοι τα όργανα μας.
Οι άλλοι σπανέ λάμπες και μπουκάλια, εμείς τα καθαρίζουμε με σκούπες. Οι σκουπιδιάρηδες είναι μαζί μας και όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη.
Ρωτήστε στην περιοχή των Εχαρχείων που μας ξέρει. Μας αγαπάνε όλοι. Ρωτήστε αν χρωστάμε τίποτα και σε κανένα. Σε όλους έχουμε δώσει παραπάνω.
Μπακάληδες, ψιλικατζήδες, περιπτεράδες, ταβερνιάρηδες μας εκτιμάνε.
Χαρίζουμε το γέλιο, αγάπη και ευτυχία.
Κάναμε τους γέρους να αισθάνονται παιδία.
Τα πρεζόνια να κόψουνε την άσπρη και να γελάνε.
Εγώ που το' χω ξεκινήσει δεν έδειρα ποτέ και πουθενά κανένα.
Με έχουν περάσει από όλα τα μπουντρούμια και το κορμί μου είναι γεμάτο πληγές.
Τα όπλα μου είναι πιστολάκια και νταούλια απ' αυτά που παίζουν τα παιδάκια, παίζει και η μικρή μου κόρη.
Όταν όλοι εσείς κολλάτε αφίσες και γεμίζετε σκουπίδια την Αθηνά εγώ σας πολεμάω με μια ζωγραφιά στον τοίχο του σπιτιού μου. Εκεί που ήταν βόθρος και μπάζα και ουρλιάζανε τα κομπρεσέρ.
Εκεί μένω τώρα, τρία χρόνια μαζί με την μικρή μου κόρη, φιλοξενώντας κι άλλους που δεν είχανε να φανέ και που να κοιμηθούνε.
Και δε φοβάμαι να δώσω τη διεύθυνση μου, την ξέρουν όλοι
'ΑΡΑΧΩΒΗΣ 41' ΕΞΑΡΧΕΙΑ

ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΧΩ ΠΑΡΑΠΟΝΑ.
ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΩ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.
Έμαθα πως συνεχίζονται οι διώξεις εναντίον μου. Πως βάλανε εισαγγελέα για να με βάλουνε ξανά στο ψυχιατρείο και να μου κάνουν ίσως και λοβοτομή
Είμαι υποχρεωμένος να με σώσω
Καταγγέλλω λοιπόν δημόσια.
Στις 6 Οκτώβρη με πιάσανε έξω από το δρόμο του σπιτιού μου να παίζω θέατρο του δρόμου.
Με σύρανε με τη μια στο αστυνομικό τμήμα, με δέσανε με χειροπέδες, μου σπάσανε τα πλευρά μου, με πήγαν στο Αιγινίτειο ψυχιατρείο, με είχανε δεμένο.
ΕΓΩ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ και αυτοί με βγάλανε τρελό.
Έκανα ακόμη και αυτούς που με χτυπούσαν να γελάνε.
Αντί να τηρήσουν ένα λόγο ότι πια δε θα μ' αγγίξουν με σύρανε δεμένο στο ΔΑΦΝΙ.
Στο χειρότερο μπουντρούμι με ξάπλωσαν, με ξαναχτύπησαν και μου κάνανε ενέσεις απ' αυτές που σκοτώνουνε βουβάλια (παρ' όλο που πάλι μου δώσανε λόγο ότι δεν θα μ' αγγίξουν ) και με πάτησαν σα χαλάκι και με βάλανε με τις χειρότερες ρουφήχτρες.
Τους αρρώστους που προσπαθούσαν να μου πάρουν το ρολόι και ότι άλλο είχα πάνω μου, ακόμη και το τελευταίο μου τσιγάρο.
Όλοι οι γιατροί του κόσμου δεν τήρησαν ένα λόγο.
Αλλά εγώ κατάφερα και βγήκα και είμαι ζωντανός.
Σε λιγότερο από δυο μέρες κι απ' το χειρότερο μπουντρούμι.
Ας έρθουν οι ψυχίατροι μια βόλτα μαζί μου και θα τους δείξω.
ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ.
ΞΕΡΩ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΟΥΖΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΥΤΙ ΣΠΙΡΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.
Ευχαριστώ όλους όσους κινητοποιήθηκαν για να με βγάλουν έξω, αν και κάπως καθυστερημένα. Ήμουν ήδη έξω και περίμενα τον πατέρα μου να βάλει μια υπογραφή.
Ευχαριστώ την Κατερίνα Γώγου που παράτησε το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ήρθε.
Ιδίως το Διονύση το Σαββόπουλο καθώς και το φίλο μου ψυχίατρο Δημήτρη Μαντούβαλο.
Πήγα χθες μονάχος στο αστυνομικό τμήμα, ρώτησα αν κατά λάθος άγγιξα κανένα, μου είπαν όλοι όχι
Τους ζήτησα να μου δώσουν πίσω ένα μενταγιόν και μια καρφίτσα ανεκτίμητης αξίας (μου είναι χαρισμένα) Κάνανε ότι δεν ξέρουνε και ούτε το μισοσπασμένο χέρι μου δεν είχαν την τόλμη να μου σφίξουν.
Ας μου τα δώσουν όλα πίσω και τους συγχωρώ όλους.
ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙΣ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΩΞΕΙΣ.
ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΩ ΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΩ ΝΑ Μ' ΕΚΤΕΛΕΣΕΤΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΤΟ ΠΡΟΤΙΜΑΩ ΠΑΡΑ ΤΟ ΨΕΜΑ, ΣΤΑΥΡΟ Η ΚΡΕΜΑΛΑ.
Τώρα εγώ βρίσκομαι αποσυρμένος στο προσωπικό μου νησάκι όπου κανείς δεν μπορεί να πλησιάσει. Εδώ βλέπω και τη νύχτα και χρειάζεται να ξεκουραστώ και να θεραπεύσω το πληγωμένο μου κορμί.
Ταχυδρομώ αυτό το γράμμα στον πληρεξούσιο μου δικηγόρο. Προς ολους και για όλα.
Ακόμα και στους ψυχίατρους και τον τυχόντα εισαγγελέα.
Βοηθήστε με να επανέλθω στον κόσμο και να παίξω τη μουσική που δεν έπαιξα ακόμα. Και ας μου σπάσανε τις κιθάρες και τα μηχανήματα μου. Δεν ζητάω αποζημίωση, ένα μονάχα συγνώμη εγώ ζήτησα χιλιάδες.
Καλώ τους φίλους δημοσιογράφους που με ξέρουν όλοι. Τώρα που κινδυνεύω, να δημοσιεύσουνε το γράμμα, όλο, χωρίς περικοπές.
Τόσες συναυλίες έχω δώσει και δε γράφτηκε γραμμή. ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ και σας συγχωράω. Πολεμήστε για την ΑΛΗΘΕΙΑ. Είναι αυτό που έχετε ξεχάσει.
Το μήνυμα της βόλτας είναι για όλους και για όλα.
Για όσους δεν καταλαβαίνουν και με θεωρήσανε τρελό εμένα ας κάνουνε τον κόπο να μελετήσουνε βιβλία.
Όπως το '1984' του Όργουελ το λύκο της στέπας του Έρμαν Έσσε, τις 'ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΔΥΝΑΜΗΣ' του Δον Χουάν, τον Ευριπίδη, τον Αισχύλο, τον Αριστοφάνη, την Αρχαία Ελληνική Μυθολογια για το Διόνυσο, τον Πάνα, τον Ιάσονα και άλλους, τη 'Δολοφονία του Χριστού' του Βίλχεμ Ράιχ, την Αποκάλυψη του Ιωάννη το Διογένη με το φανάρι, την κατσαρίδα που έμαθε να πετάει.
Η ας διαβάσουν το βιβλίο μου 'ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΚΡΟΚΑΝΘΡΩΠΟΥΣ' και πολλά άλλα, ΖΕΝ και ΓΙΟΓΚΑ, ακόμα και τον Αϊνστάιν.
Εγώ τα κάνω πράξη κάθε μέρα και στο δρόμο.
ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΘΩΩΣΩ.
Αλλιώς ο άγγελος του κόσμου το είπε και θα το κάνει, θα φύγει και θα σας αφήσει να περπατάτε μπουσουλώντας ή θα σας κολλήσω τη χειρότερη βρισιά που λέω,
ΕΙΣΑΣΤΕ ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΕΣ.
Καλώ και το Μίνω Βολανάκη να έρθει και να μας σφίξει το χέρι.
Εμείς κάνουμε συμβάντα και χάπενινγκ και όχι αυτός στα Βραχιά.

΄΄τότε τον αποκαλούσατε τρελό, τώρα είναι ένας προφήτης.΄΄

Έτσι είναι ο στρατός στην Ευρώπη

"Στρατιωτική θητεία είναι η υπηρεσία που προσφέρεται από μεμονωμένα άτομα ή ομάδες στον στρατό ή σε άλλο στρατιωτικό οργανισμό είτε ως μισθωτή εργασία είτε ως υποχρεωτική στράτευση (θητεία)..
Οι χώρες με εθελοντικό στρατό δεν υποχρεώνουν τους πολίτες τους σε στρατιωτική θητεία εκτός από την περίπτωση επιστράτευσης σε καιρό πολέμου.
Είναι γνωστό ότι ο θεσμός της υποχρεωτικής στράτευσης εισάγεται στην Ελλάδα το 1911, δηλαδή λίγο πριν την εμπλοκή της χώρας σε...

μια σειρά συνεχών πολέμων (Βαλκανικοί, Α΄ Παγκόσμιος, εκστρατεία στην Ουκρανία, Μικρά Ασία).
Προτού μιλήσω για την στρατιωτική θητεία στη χώρα μας, καλό θα ήταν να κοιτάξουμε λίγο πιο έξω, μιας και είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής ένωσης..

Χώρες χωρίς υποχρεωτική στρατιωτική υπηρεσία
Βέλγιο
Το Βέλγιο ανέστειλε την υποχρεωτική θητεία το 1994.
Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Η Βοσνία και Ερζεγοβίνη κατήργησε την υποχρεωτική θητεία την 1 Ιανουαρίου 2006.

Βουλγαρία
Η Βουλγαρία έχει καταργήσει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Οι τελευταίοι κληρωτοί στρατιώτες απολύθηκαν στις 25 Νοεμβρίου 2007.
Προηγουμένως, η θητεία ήταν υποχρεωτική για άρρενες πολίτες από 18 εώς 27 ετών. Η διάρκεια της θητείας υπολογίζονταν σε συνάρτηση με την εκπαίδευση του κληρωτού.
Για κατόχους πτυχίου και φοιτητές πανεπιστημίων η θητεία ήταν 6 μήνες, ενώ για πολίτες με μικρότερη μόρφωση 9 μήνες. Το 1994 η θητεία διαρκούσε 2 χρόνια, αλλά σταδιακά μειωνόταν, μέχρι την πλήρη κατάργηση.

Γαλλία
Το σύγχρονο σύστημα στρατολόγησης επινοήθηκε κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Νόμος του 1798 ορίζει ότι "κάθε Γάλλος είναι στρατιώτης και αφιερώνει τον εαυτό του στην άμυνα του έθνους".
Έτσι, ο Ναπολέων Βοναπάρτης κατάφερε να δημιουργήσει τον Μεγάλο Στρατό ο οποίος έλαβε μέρος στον πρώτο μεγάλο πόλεμο μέσα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η Γαλλία κατήργησε την υποχρεωτική θητεία σε καιρό ειρήνης το 1996 ενώ όσοι είχαν γεννηθεί πριν το 1979 έπρεπε να ολοκληρώσουν τη θητεία τους. Μέχρι τον πόλεμο για την ανεξαρτησία της Αλγερίας (1954-62),
οι νεοσύλλεκτοι δεν αναπτύσσονταν στο εξωτερικό και σε εμπόλεμες ζώνες εκτός από τους εθελοντές.

Ηνωμένο Βασίλειο
Το Ηνωμένο Βασίλειο εφάρμοσε τη στρατολόγηση κατά τη διάρκεια των δύο Παγκόσμιων Πολέμων. Για το πρώτο από τα δύο χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο στρατός βασίστηκε σε εθελοντές. Το 1916 όμως,
η ανάγκη για περισσότερους στρατιώτες που θα αντικαθιστούσαν τις απώλειες στο μέτωπο, ανάγκασαν την κυβέρνηση να προχωρήσει, μετά από ψήφιση νόμου, σε υποχρεωτική στρατολόγηση.
Τους αντιρρησίες συνείδησης περίμενε σκληρή αντιμετώπιση. Στους περισσότερους ανατίθονταν εργασίες σχετικές με τον πόλεμο, όμως μη στρατιωτικού χαρακτήρα.
Η υποχρεωτική στρατολόγηση εφαρμόστηκε ξανά το 1939 με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η στρατολόγηση δεν αφορούσε μόνο τα τρία σώματα του στρατού αλλά ακόμα και εργασία στα ορυχεία γαιάνθρακα.
Αργότερα, εφαρμόστηκε και στρατολόγηση των γυναικών, οι οποίες βοηθούσαν με τη γεωργική παραγωγή. Οι αντιρρησίες συνείδησης αντιμετωπίζονταν με περισσότερη ανοχή αν και ο κίνδυνος της φυλάκισης ήταν ακόμη
υπαρκτός σε περίπτωση που αρνούνταν την σχετική με τον πόλεμο εργασία που τους επιβάλλονταν.
Μετά το τέλος του πολέμου, η κυβέρνηση εφάρμοσε την Εθνική Θητεία, διάρκειας 18 μηνών, η οποία καταργήθηκε το 1963.
Οι πολίτες της Βόρειας Ιρλανδίας εξαιρέθηκαν από τη στρατολόγηση κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και από την Εθνική Θητεία μετά από αυτόν.

Ιρλανδία
Η Ιρλανδία είχε πάντοτε πλήρως εθελοντικό στρατό.

Ισπανία
Η Ισπανία κατήργησε την υποχρεωτική θητεία το 2001. Τόσο η στρατιωτική όσο και η κοινωνική θητεία είχαν διάρκεια 9 μηνών. Τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι νεοσύλλεκτοι επέλεγαν να υπηρετήσουν κοινωνική θητεία.

Ιταλία
Στην Ιταλία η στρατιωτική θητεία ήταν υποχρεωτική για τους άνδρες μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2004. Το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης είχε νομικά αναγνωριστεί το 1972 έτσι ώστε όσοι το επιθυμούσαν να μπορούν
να υπηρετήσουν εναλλακτική θητεία.
Το Ιταλικό Κοινοβούλιο ενέκρινε το μέτρο της κατάργησης της υποχρεωτικής θητείας το 2004, και εφαρμόστηκε από την 1 Ιανουαρίου 2005. Ο ιταλικός στρατός αποτελείται πλέον από επαγγελματίες στρατιώτες, άνδρες και γυναίκες.

Κροατία
Στις 3 Οκτωβρίου 2007 η κυβέρνηση της Κροατίας πρότεινε στο κοινοβούλιο την κατάργηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Η πρόταση υποστηρίχθηκε από τον Πρόεδρο Στίπε Μέσιτς και μετά από κοινοβουλευτική
ψηφοφορία στις 5 Οκτωβρίου 2007 η απόφαση έγινε επίσημη. Από την 1 Ιανουαρίου 2008 η υποχρεωτική στρατιωτική (ή εναλλακτική) θητεία αντικαταστάθηκε με επαγγελματικό στρατό.

Λετονία
Η Λετονία κατήργησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία την 1 Ιανουαρίου 2007.


Λουξεμβούργο
Το Λουξεμβούργο έχει εθελοντικό στρατό.

Ολλανδία
Η Ολλανδία εφάρμοσε για πρώτη φορά υποχρεωτική θητεία το 1814 με σκοπό την επάνδρωση της εθνοφυλακής σε συνδυασμό με έναν μόνιμο στρατό ο οποίος θα στελεχώνονταν από εθελοντές.
Η έλλειψη εθελοντών όμως οδήγησε στη συγχώνευση των δύο σωμάτων σε ένα ο κύριος όγκος του οποίου αποτελούνταν από κληρωτούς κάτω από τις διαταγές επαγγελματιών αξιωματικών.
Αυτό το σύστημα διατηρήθηκε μέχρι και το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Από το 1991 μέχρι το 1996 οι ολλανδικές ένοπλες δυνάμεις μείωσαν το ποσοστό των κληρωτών και ο στρατός μετετράπη σε εθελοντικό.
Οι τελευταίοι νεοσύλλεκτοι εισήχθησαν το 1995 και απολύθηκαν το 1996. Επισήμως, η Ολλανδία δεν έχει καταργήσει την θητεία. Οι νόμοι και τα συστήματα της στρατολόγησης αν και ανενεργοί δεν έχουν καταργηθεί
και θεωρητικά όσοι ολοκλήρωσαν τη θητεία τους πριν το 1996 μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Ουγγαρία
Η Ουγγαρία κατήργησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία το Νοέμβριο του 2004, μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος από το κοινοβούλιο της χώρας.
Για να επανέλθει η θητεία χρειάζεται πλειοψηφία δύο τρίτων από τη βουλή, πράγμα απίθανο για το κοντινό μέλλον. Η Ουγγαρία από τότε έχει δημιουργήσει επαγγελματικό στρατό με εθελοντές που υπηρετούν,
βάση συμβολαίου, 4+4 χρόνια.

Πακιστάν!!!!
Το Πακιστάν, όπως και η Ινδία, διατηρούσε πάντα έναν πλήρως εθελοντικό στρατό.

Πορτογαλία
Η Πορτογαλία κατήργησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στις 19 Νοεμβρίου 2004.

Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας κατήργησε την στρατιωτική θητεία τον Οκτώβριο του 2006.

Ρουμανία
Η Ρουμανία κατήργησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στις 23 Οκτωβρίου 2006. Η κατάργηση ήταν αποτέλεσμα της συνταγματικής αναθεώρησης του 2003 που επέτρεπε στη Βουλή να κάνει τη στρατιωτική θητεία προαιρετική.
Το Ρουμανικό Κοινοβούλιο ψήφισε την κατάργηση της θητείας τον Οκτώβριο του 2005, με την Ρουμανία να πραγματοποιεί μία μεταρρύθμιση για την οποία είχε δεσμευτεί κατά την εισχώρησή της στο ΝΑΤΟ.

Σλοβακία
Η Σλοβακία κατήργησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία την 1 Ιανουαρίου 2006.

Σλοβενία
Ο πρωθυπουργός της Σλοβενίας Άντον Ροπ κατήργησε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στις 9 Σεπτεμβρίου 2003.

Τσεχία
Η Τσεχία κατήργησε την στρατιωτική θητεία στις 31 Δεκεμβρίου 2004.


Χώρες με υποχρεωτική στρατιωτική θητεία
Αλβανία
Η Αλβανία έχει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία η οποία αναμένεται να καταργηθεί μέχρι τον Ιανουάριο του 2010, όταν όλος ο στρατός θα έχει μετατραπεί σε επαγγελματικό.

Ελλάδα
Μέχρι το 2008, η Ελλάδα έχει θεσπίσει υποχρεωτική 12-μηνη στρατιωτική θητεία για τους άνδρες. Παρόλο που η κυβέρνηση είχε αναγγείλει σταδιακή μείωση του χρόνου θητείας στους 6 μήνες, και ανάπτυξη επαγγελματικού στρατού,
η αρχικά 9-μηνη θητεία αυξήθηκε σε 12-μηνη. Οι γυναίκες, μπορούν να υπηρετήσουν ως επαγγελματίες. Οι κληρωτοί στρατιώτες λαμβάνουν μερική ασφαλιστική κάλυψη και συμβολικό μισθό 9 ευρώ το μήνα, που σε αρκετές περιπτώσεις
δεν επαρκούν για την μετακίνηση προς το στρατόπεδο. Παρ' όλο που έχει θεσπιστεί εναλλακτική κοινωνική θητεία για τους αντιρρησίες συνείδησης, η οποία και έχει σχεδόν διπλάσια διάρκεια απ' ότι η στρατιωτική,
οι αντιρρησίες έρχονται αντιμέτωποι με διώξεις και φυλάκιση, γεγονός για το οποίο η χώρα έχει κατακριθεί έντονα από την οργάνωση Διεθνής Αμνηστία
Είναι γεγονός ότι ως μέλος της Ευρωπαϊκής ένωσης, θα έπρεπε να εναρμονιστούμε με τις κείμενες διατάξεις. Παρόλα αυτά είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. όπου έχουμε ως υποχρεωτική την στρατιωτική θητεία. Επιπλέον χρεωνόμαστε με...
πρόστιμο αρκετών χιλιάδων ευρώ μηνιαίος επειδή η Ε.Ε. έχει ζητήσει από την Ελληνική κυβέρνηση, να καταστήσει την στρατιωτική θητεία προαιρετική και μισθοφορική. Αξίζει να σημειωθεί ότι λόγω της οικονομικής κρίσης, ένα καλό μέτρο
καταστολής της σε ένα σημείο θα ήταν αυτό και όχι η επιπλέον βαριά φορολογία. Για πιο λόγο να πληρώνουμε πρόστιμο στην Ευρωπαϊκή ένωση;
Και που βρίσκεται η δημοκρατία; Γιατί κάποιος είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι αναγκαστικά;
Ελπίζω να ακουστεί η φωνή μου παραέξω..."

Ένας φίλος..

Αξίζει να το κρατήσεις..

"Δύο άντρες πολύ σοβαρά άρρωστοι, ήταν ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου. Στον έναν επιτρέπονταν να μένει καθιστός μία ώρα το απόγευμα γιατί τον βοηθούσε να φύγουν τα υγρά από τους πνεύμονες.

Το κρεβάτι που βρισκότανε ακριβώς δίπλα στο παράθυρο του δωματίου. Ο άλλος άντρας έπρεπε να...

βρίσκεται συνέχεια ξαπλωμένος σε ακινησία και ένας μεσότοιχος που βρισκόταν μεταξύ των κρεβατιών δεν του επέτρεπε να κοιτάει έξω από το παράθυρο.
Οι άντρες κατέληξαν να μιλάν ατελείωτα. Μιλούσαν για τις συζύγους τους, τις οικογένειες τους, τα σπίτια τους ,τις δουλειές τους ,την θητεία τους στον στρατό, ακόμα και για το που είχαν πάει διακοπές. Κάθε απόγευμα ο άντρας που του επιτρεπόταν να μένει καθιστός περιέγραφε στον συγκάτοικο του όλα όσα έβλεπε από το παράθυρο του δωματίου.

Ο άντρας που βρισκόταν σε αναγκαστική ακινησία άρχιζε να καταλαβαίνει πως ζει γι' αυτές τις μοναδικές απογευματινές ώρες που η άποψη του μεγάλωνε και ζωντάνευε από όλη την δραστηριότητα και τα χρώματα του έξω κόσμου.

Το παράθυρο έβλεπε σε ένα πάρκο με μια θαυμάσια λίμνη. Πάπιες και κύκνοι κολυμπούσαν εκεί, και τα παιδιά έπαιζαν με μικρά μοντέλα σκαφών στο νερό. Νεαρά ζευγάρια περπατούσαν πιασμένα χέρι χέρι μέσα στα υπέροχα λουλούδια που είχαν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Τεράστια παλιά δέντρα στέκονταν με χάρη επάνω στο έδαφος και μια υπέροχη θέα του ουρανοξύστη της πόλης φαινόταν από μακριά.

Καθώς ο άντρας δίπλα στο παράθυρο εξηγούσε όλες αυτές τις όμορφες λεπτομέρειες, ο άντρας στο διπλανό κρεβάτι φαντάζονταν όλα αυτά που άκουγε. Ένα απόγευμα ο άντρας που ήταν δίπλα στο παράθυρο, περίγραφε μια παρέλαση που περνούσε. Παρόλο που ο άντρας στο δίπλα κρεβάτι δεν μπορούσε να ακούσει τον ήχο της μπάντας ,μπορούσε και μόνο με τα μάτια του μυαλού του να δει τους κλόουν που χόρευαν, τα πολύχρωμα άρματα και τα όμορφα διακοσμημένα αυτοκίνητα και άλογα.

Οι μέρες πέρασαν. Ο άντρας που δεν μπορούσε να δει από το παράθυρο άρχισε να επιτρέπει σπόρους έχθρας να αναπτύσσονται μέσα του. Όσο και να εκτιμούσε τις περιγραφές του συγκατοίκου του, εύχονταν μέσα το να ήταν αυτός ο οποίος θα μπορούσε να δει την θέα από το παράθυρο . Άρχισε να αποστρέφεται στον συγκάτοικο του και στο τέλος ο πόθος του να είναι δίπλα στο παράθυρο τον έφερε σε απόγνωση.

Ένα πρωινό σε μια επίσκεψη της νοσοκόμας στο δωμάτιο βρήκε τον άντρα δίπλα στο παράθυρο νεκρό. Είχε πεθάνει ειρηνικά μέσα στον ύπνο του. Λυπημένα κάλεσε τους νοσοκόμους και απομάκρυνε το πτώμα του.

Μετά από ένα χρονικό διάστημα για να μην θεωρηθεί και απρέπεια ο άντρας ζήτησε να μετακινηθεί στο κρεβάτι που βρίσκονταν δίπλα στο παράθυρο .Εκείνη με πολύ προθυμία τον μετακίνησε και φρόντισε να είναι άνετος . Σιγά-σιγά στηρίχθηκε με πόνο στον αγκώνα του να σηκωθεί να ρίξει μια ματιά στον έξω κόσμο. Επιτέλους θα μπορούσε να δει τον έξω κόσμο και όλες τις δραστηριότητες του.

Αυτό που είδε ήταν ένας κενός τοίχος !

Κάλεσε την νοσοκόμα και την ρώτησε: πως μπορούσε ο συγκάτοικος μου να βλέπει όλα αυτά που μου περίγραψε; Πως μπορούσε να μου μιλάει για τόσο ομορφιά και με τόσες λεπτομέρειες, όταν αυτό που φαίνεται από αυτό εδώ το παράθυρο είναι ένας παλιός και βρώμικος τοίχος;

Και η νοσοκόμα του απάντησε : Ω θεέ μου........δεν το ξέρατε πως ο πρώην συγκάτοικος σας ήταν τυφλός ; Δεν μπορούσε να δει καν τον τοίχο, ίσως ήθελε να σας ενθαρρύνει.


Εν ζείτε μια ζωή βασανίζοντας τον εαυτό σας για το τι έχουν οι άλλοι ,πιθανότατα να χάσετε την χαρά του να γίνετε αποδέκτες σε αυτά που οι άλλοι θέλουν να σας δώσουν."