H ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Στα θέματα της θρησκείας το Ελληνικό Σύνταγμα, συγκρινόμενο με τα περισσότερα Ευρωπαϊκά αλλά και το Αμερικανικό, μοιάζει μεσαιωνικό κείμενο. Είναι το μοναδικό Σύνταγμα, το προοίμιο του οποίου αναφέρεται σε θρησκευτικά σύμβολα. Συνακόλουθα είμαστε η μόνη χώρα του Δυτικού Κόσμου, που έχουμε συνυφάνει δημόσιες τελετές, εθνικές επετείους και πάσης φύσεως πολιτισμικές, πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις με θρησκευτικές επετείους και λειτουργίες.



Είμαστε από τις τελευταίες Eυρωπαϊκές χώρες, που καθιερώσαμε τον πολιτικό γάμο, απαλείψαμε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες, διδάσκουμε Θρησκευτικά στα σχολεία, θα καθιερώσουμε επί τέλους την αποτέφρωση των νεκρών και πολλά άλλα, τα οποία, συνδυαζόμενα με την τελευταία θέση που κατέχουμε στην Παιδεία, την Βιομηχανία, την Έρευνα, την Τεχνολογία και το κατά κεφαλήν εισόδημα, μπορούν να σε βυθίσουν σε βαθειά μελαγχολία για την κατάντια μας. Υπάρχει όμως φως, έστω κι αν αυτό δεν είναι ακόμη πλήρως ορατό στην Ελλάδα.





Η ευημερία των μη θρησκευόμενων κοινωνιών

Σύμφωνα με την United Nations Human Development Report του 2005 οι χώρες Νορβηγία, Αυστραλία, Καναδάς, Σουηδία, Ελβετία, Βέλγιο, Ιαπωνία, Ολλανδία, Δανία και Ηνωμένο Βασίλειο συγκαταλέγονται ανάμεσα στις λιγώτερο θρησκευόμενες κοινωνίες παγκοσμίως. Συγχρόνως είναι και οι υγιέστερες από πλευράς μορφώσεως, κατά κεφαλήν εισοδήματος, βρεφικής θνησιμότητας, κοινωνικής ανάπτυξης και προσδόκιμου ζωής. Αντίθετα τις πενήντα τελευταίες θέσεις της ίδιας αναφοράς και με βάση τα ίδια κριτήρια καταλαμβάνουν βαθύτατα θρησκευόμενα κράτη.



Αποτυπώνοντας νοερά τα αποτελέσματα αυτής της αναφοράς σε μία υδρόγειο, με λίγη φαντασία μπορεί κάποιος να οραματιστεί την χρονολογική μετατόπιση του σκοταδιστικού πέπλου δια μέσου των αιώνων. Με χαρά θα διαπιστώσει, ότι η Γνώση, η Επιστήμη, η Διαφώτιση και ο Ορθολογισμός, σαν μετεωρολογικό μέτωπο καλοκαιρίας, αργά μεν αλλά σταθερά, κινούνται και εκτοπίζουν την άγνοια, τον αναλφαβητισμό, τις προκαταλήψεις και τον σκοταδισμό από τις διάφορες ηπείρους.



Αν όμως είναι Έλληνας, θα λυπηθεί. Θα λυπηθεί πολύ, γιατί θα διαπιστώσει, ότι στην χώρα του, στην οποία κάποτε υπήρχε μόνο λαμπρό φως, τώρα υπάρχει ένα αχνό γκρι πέπλο. Θα δει ακόμα την κάποτε πνευματικά πρωτοπόρο πατρίδα του, όχι μόνο να έχει χάσει αυτήν την πρωτοπορία, αλλά και να βρίσκεται κάτω από το μέσον της αναπτυξιακής λίστας, αφήνοντας ένα, κατά τα φαινόμενα, δύσκολα αναπληρούμενο κενό.





Το απύθμενο χάος μεταξύ Ελληνισμού-Χριστιανισμού.

Το κεφάλαιο αυτό θα ήταν ατελές, αν δεν αναφερόταν και στον υπεύθυνο της έκπτωσης, που περιγράψαμε, του Ελληνικού Πνεύματος. Για μένα είναι υπεράνω πάσης αμφιβολίας, ότι η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου στο σχετικά σύγχρονο μόρφωμα της αποκαλούμενης ελληνοχριστιανικής ιδεολογίας. Ελληνισμός και Χριστιανισμός είναι τόσο αντίθετες και αντιφατικές ιδεολογίες, που απορεί κανείς με το θράσος της έστω και λεκτικής προσπάθειας, για να συνυφανθούν αυτές οι τόσο αντικρουόμενες –ιδεολογικά, πνευματικά και ιστορικά– έννοιες.



Πως είναι δυνατόν σήμερα ο μέσος Έλληνας να έχει αποδεχτεί με τέτοια ευπιστία και αδιαφορία την διαστρέβλωση της Ιστορίας, ώστε να φτάνει στο σημείο να απαρνείται την ίδια του την πνευματική καταγωγή και προέλευση;


Σε όλες τις θεοκρατούμενες κοινωνίες παγκοσμίως παρατηρείται αφ’ ενός μεγάλη διαφθορά κι αφ’ ετέρου υστέρηση παντού (Οικονομία, Υγεία, Παιδεία, ανάπτυξη κ.λπ.). Τα ίδια φαινόμενα παρατηρούνται και στην βυζαντινοκρατούμενη χώρα μας, η οποία πρωτεύει στην Ευρώπη στη θεοκρατία, αλλά και στη διαφθορά επίσης, ενώ παρουσιάζει τους χειρότερους δείκτες σε όλους τους τομείς.


Νομίζω, ότι δεν απαιτείται ιδιαίτερη ιστοριοδιφική ικανότητα, για να διακρίνει κάποιος, ότι ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός διαφέρουν ριζικά και ως τρόπος σκέψης και ως τρόπος ζωής. Όλοι μας διδαχτήκαμε, έστω και αποστεωμένα, αρχαία Ελληνική Ιστορία και έπρεπε να γνωρίζουμε, ότι οι πρόγονοί μας είχαν μίαν έμφυτη πνευματική ροπή στην Φιλοσοφία, τον Ορθολογισμό και τον Φιλελευθερισμό. Δεν δεχόντουσαν τίποτα «εξ αποκαλύψεως» και για τα πάντα αναζητούσαν την λογική εξήγηση. Στο διαμετρικά αντίθετο πνευματικό άκρο και ξεκινώντας από την αρχή, ότι ο ανθρώπινος νους δεν είναι σε θέση να συλλάβει όλη την αλήθεια, ο Χριστιανισμός εδράζεται στον άκαμπτο δογματισμό, δέχεται τα πάντα μοιρολατρικά, ως θεϊκή βούληση (θέλημα Κυρίου), απεχθάνεται την πνευματική διερεύνηση και κυριολεκτικά μισεί την Φιλοσοφία.

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο επίκαιρη αντιπροσωπευτική απόδειξη της νοοτροπίας αυτής από την ακόλουθη δήλωση του ίδιου του πρώην αρχιεπισκόπου στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (25.9.2000), όπου κατέκρινε ακόμα και το «σκέπτομαι, άρα υπάρχω» του Καρτέσιου. Θαυμάστε προοδευτική σκέψη και ιστορικό βάθος στην αιτιολόγηση των πολέμων:



«...Αυτό το ρήμα [εννοεί το σκέπτομαι, άρα υπάρχω] εφαρμόστηκε στην Ευρώπη και έκαμε την Ευρώπη να υποταχθεί στη λεγόμενη νοησιαρχία, να είναι δηλαδή το ανθρώπινο λογικό πάρα πάνω από ο,τι υπάρχει στον κόσμο. Από αυτό γεννήθηκε ο Ορθολογισμός και από τον Ορθολογισμό γεννήθηκε η απιστία στον Θεό, και αυτή η απιστία είναι εκείνη, που γέννησε τους πολέμους...»



Δημόσια αποκήρυξη του Ορθολογισμού τον 21ο αιώνα! Η πεμπτουσία του αρχαιοελληνικού διαλογισμού επικρίνεται δημόσια 2.500 χρόνια μετά. Εάν αυτά λέγωνται με τόση άνεση σήμερα, σκεφθήτε τι λεγόταν και κυρίως τι γινόταν παλαιότερα. Σε τι σκοτάδι ζήσανε τόσες γενεές Ελλήνων, και όχι μόνο. Μετά από αυτή την τοποθέτηση του προκαθημένου της Εκκλησίας, ελπίζω να μην υπάρχη η παραμικρή ακόμα αμφιβολία για την πλήρη αντιδιαστολή του Ελληνικού Πνεύματος προς την χριστιανική ιδεολογία.



Όσον αφορά εξ άλλου στον τρόπο ζωής, εκεί, νομίζω, ότι υπάρχει το απύθμενο χάος. Και μόνο ο αποτροπιασμός και η απέχθεια του Χριστιανισμού προς την σεξουαλική πράξη σηματοδοτεί την αβυσσαλέα απόκλιση αυτής της θρησκείας από τον αρχαιοελληνικό τρόπο ζωής. Έναν τρόπο ζωής, με τον οποίο οι πρόγονοί μας συνδύαζαν αρμονικά την πνευματικότητα με την λατρεία όλων των ανθρώπινων αισθήσεων. Οι κληρικοί του Χριστιανισμού, σύμφωνα με τα προστάγματα της θρησκείας τους, απέχουν από την σεξουαλική ζωή, θεωρώντας την μόνον ως το «μέσον» για την τεκνοποίηση και αυτό «ευαγγελίζονται» στους πιστούς τους.



Στο τελείως αντίθετο άκρο οι πρόγονοί μας ήθελαν -όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι ιερείς και ακόμα και οι «θεοί» τους- να διακατέχονται από όλα τα ανθρώπινα πάθη. Τέλος δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε την έμπρακτη εκδήλωση του χριστιανικού μίσους για τον Κλασικό Ελληνισμό, ενός μίσους, που εκφράστηκε απροκάλυπτα με την καταστροφή των αρχαιοελληνικών μνημείων και με το χτίσιμο των κακόγουστων εκκλησιών πάνω από τα αρχιτεκτονικά αριστουργήματα των αρχαίων ναών.



Όχι λοιπόν μόνο ασύμβατος και αντικρουόμενος, αλλά και ο πιο λυσσαλέος πολέμιος του Ελληνισμού τα τελευταία 2.000 χρόνια υπήρξε ο Χριστιανισμός.





Ανιστόρητες ανοησίες τα περί Ελληνοχριστιανισμού

Παρ’ όλα αυτά σήμερα εξακολουθεί να διδάσκεται το σχετικά πρόσφατο ιστορικό μόρφωμα του αποκαλούμενου Ελληνοχριστιανισμού. Ένα ιδεολόγημα, το οποίο ξεκίνησε λίγο μετά το 1800, για να αποτελέσει την «επιστημονική» στήριξη της «Μεγάλης Ιδέας» του Νεώτερου Ελληνισμού. Πρόκειται για ένα ιδεολόγημα, με κυριώτερο σύγχρονο εκφραστή του τον ιστορικό Κων. Παπαρρηγόπουλο, και το οποίο αποσκοπεί στην οικειοποίηση του βυζαντινισμού και την θεώρησή του ως δήθεν κοιτίδας της νεώτερης Ελλάδος. Ήταν άλλη μία έντεχνη προσπάθεια, η οποία εν πολλοίς δυστυχώς καρποφόρησε, να αποκοπεί η Νεώτερη Ελλάδα από τις ρίζες της.



Χίλιες φορές καλύτερα να αποδεχτείς ένα ιστορικό κενό, παρά να προσπαθείς να το καλύψεις με ανιστόρητες ανοησίες. Σε τελευταία ανάλυση, γιατί πρέπει να χρεωθεί η Ελλάδα μία κληρονομημένη Ρωμαϊκή και διαρκώς φθίνουσα Αυτοκρατορία, της οποίας το μεγαλύτερο επίτευγμα, μετά τις ίντριγκες, τις δολοπλοκίες και τις δολοφονίες, ήταν ο ευνουχισμός του ανθρώπινου πνεύματος;



Τα περί Ελλήνων αυτοκρατόρων είναι σαφώς μυθεύματα, αν αναγνωρίσουμε ότι από τους 89 αυτοκράτορες, που συνολικά βασίλεψαν, μόνο δύο έως τρεις μπορούν να θεωρηθούν ελληνικής καταγωγής. Τον μοναδικό δε φιλέλληνα αυτοκράτορα η Εκκλησία τον ωνόμασε Παραβάτη. (Σ.σ. βλ. «Ούτε ένας Έλληνας βυζαντινός αυτοκράτορας!»)



Έχοντας όμως η Εκκλησία εξασφαλίσει με αυτές τις θεωρίες τα ψευδοερείσματά της, πέρασε στον επόμενο και ακόμη πιο εξωφρενικό μύθο, αυτόν της... διατήρησης του Ελληνισμού κατά την διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας. Αυτοί, που υπήρξαν οι άμεσοι συνεργάτες και τοποτηρητές των Οθωμανών, αυτοί που επί 400 χρόνια πλούτιζαν εις βάρος των Ελλήνων και αυτοί που λυσσαλέα εναντιώθηκαν στην Επανάσταση του 1821, έπεισαν τον αναλφάβητο νεοαπελευθερωμένο λαό ότι... διαφύλαξαν τον Ελληνισμό. Αβυσσαλέο θράσος!





Ανεξάρτητα όμως απ’ όλα αυτά, έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα και σημασία η αντίθεση και απόκλιση του Ελληνισμού από τον Χριστιανισμό ή το Βυζάντιο και είναι τελείως διαφορετικής σκοπιμότητας η ανοχή της σύγχρονης Ελληνικής Πολιτείας στο θράσος και στην αναισχυντία του Κλήρου να διαβάζει, σήμερα, από το βήμα της εκκλησίας, αναθεματισμούς κατά του Ελληνισμού και μάλιστα παρουσία των σταυροκοπούμενων πολιτειακών Αρχών, κάθε αποκαλούμενη «Κυριακή της Ορθοδοξίας».


Άλλο θέμα οι φιλοσοφικές και ιστορικές διαφωνίες και τελείως άλλο η έλλειψη στοιχειώδους αγωγής και σεβασμού των εκπροσώπων μιας Ιουδαϊκής θρησκείας, η οποία στο κάτω κάτω καλά θα κάνει να συνειδητοποιήσει, ότι σε αυτή την χώρα λάθρα φιλοξενείται. Και από μεν τον Χριστιανισμό, ο οποίος επιβλήθηκε με βία και μοχθηρότητα, δεν έχω απαιτήσεις. Αυτή όμως η μικρόψυχη και ψηφοκινούμενη Ελληνική Πολιτεία κάπου θα πρέπει να ορθώσει το, έστω και ασήμαντο, ανάστημά της χάριν και μόνο της εθνικής αξιοπρέπειας.



Ναύαρχος Αντώνιος Αντωνιάδης
Επίτιμος Αρχηγός Γ.Ε.Ν.



Share on Facebook

ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ! (ορίστε και τα επιχειρήματα)

Επιχειρήματα υπερ της ύπαρξης του Θεου

Επιχείρημα εκ της σκοπιμότητας
1)Οι άθεοι λενε πως δεν υπάρχει Θεος.
2)Αλλα το λενε για να φαίνονται ψαγμένοι και εφυεις στην παρέα τους.
3)Δεν με ξεγελούν έμενα!
4)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της πληκτρολόγησης με κεφάλαια
1)Ο ΘΕΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ! ΧΩΝΕΨΤΕ ΤΟ!
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της παρανοϊκής επινόησης
1)Κανενας σοφρων άνθρωπος δεν θα μπορούσε να εχει επινοήσει τον Χριστιανισμό.
2)Οποτε πρέπει να είναι αληθινός.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της επιχειρηματολογίας
1)Ο Θεος υπάρχει.
2)[…Αθεος προβάλλει αντεπιχειρηματα.]
3)Κι ομως, υπάρχει.
4)[…Αθεος προβάλλει κι αλλα αντεπιχειρηματα.]
5 )Υπαρχει, υπάρχει,υπάρχει!
6)[Ο άθεος τα παίρνει και σηκώνεται και φεύγει.]
7) Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της ψυχικής υγείας
1)Ειχα εμπειρίες στη ζωη μου που δεν μπορούν να εξηγηθούν,
παρα μονο αν είμαι τρελός η αν υπάρχει Θεος.
2)Επομενως,υπαρχει Θεος.

Επιχείρημα εκ της μηδενικής κατανόησης
1)Τσιου τσιου χουανγκ γρααααλ μπι μπι τσου.
2)Κανεις δεν εχει καταρρίψει ποτε το (1)
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της μη αντιπαράθεσης.
1)Δεν σκοπεύω να αντιπαρατεθώ με εσας τους άθεους.
2)Ομως,ελα τωρα, ο Θεος προφανώς και υπάρχει. 3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ των δαιμόνων χορευτών
1)Μια μερα,δαίμονες χόρευαν συρτακι στην ταράτσα μου.
2)Προσευχηθηκα και έφυγαν.
3)Επομενως,οι δαίμονες είναι χορευταράδες.
4)Επισης, ο Θεος υπάρχει.


Επιχείρημα εκ της Βίβλου i
1)Η Βίβλος λεει πως η Βίβλος είναι αληθινή.
2)Οποτε,η Βίβλος είναι αληθινή.
3))Η Βίβλος λεει πως ο Θεος υπάρχει
4)Επομενως, ο Θεος υπάρχει

Επιχείρημα εκ της Βίβλου ii
1)[…Επιλεγμενο ελκυστικό κείμενο απο την Πάλαια Διαθήκη]
2)[…Επιλεγμενο ελκυστικό κείμενο απο την Καινή Διαθήκη]
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της ιστορικότητας της Βίβλου
1)Πολλοι σύγχρονοι ιστορικοί πιστεύουν πως πιθανόν και να
υπήρξε κάποιος που λεγόταν Χριστός.Ισως.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της χαζοχαρούμενης αφοσίωσης
1)Πιστευω στον Θεο!Πιστευω στον Θεο!Πιστευω στον Θεο! Πιστεύω στον Θεο!
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της απαξίωσης (γνωστό κ ως επιχείρημα σταρχιδισμου)
1)Στα αρ***α μου αν πιστεύεις αν υπάρχει Θεος η οχι. Εχω καλύτερα πράγματα να κανω απο το να προσπαθώ να πείσω εσας τους ηλίθιους.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της ανωτερότητας
1)Αν ο Θεος δεν υπαρχει,τοτε είμαι υποδεέστερο ον,αφου δεν είμαι 'εκλεκτος' σε συμπαντικό επίπεδο.
2)Αλλα ΕΙΜΑΙ ανώτερος επειδή είμαι χριστιανός.
3)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της προσευχής i
1)Ο Θεος υπάρχει.
2)[…Αθεος προβάλλει αντεπιχειρηματα.]
3)Αθεε,θα προσευχηθώ για σενα.

Επιχείρημα εκ της προσβολής
1)Ο Θεος υπάρχει.
2)[…Αθεος προβάλλει αντεπιχειρηματα.]
3)Τα λεγόμενα σου προσβάλλουν την πίστη μου!
4)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της προσευχής ii
1)Καθε φορα που προσεύχομαι για κατι,ειτε αυτο πραγματοποιείται, ειτε "αγνωσται αι βουλαι του"
2)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της νοητικής ανωτερότητας i
1)[…Χριστιανός επιχειρηματολογεί]
2)[…Αθεος καταρρίπτει το επιχείρημα]
3)Αθεε,προφανως δεν κατάλαβες το επιχείρημα μου.
4)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της νοητικής ανωτερότητας ii
1)Κοιταξε,δεν εχει νόημα να κάθομαι να σου εξηγώ γιατί υπάρχει Θεος ηλίθιε αθεε, είναι πολυ πολύπλοκο για να το καταλάβεις.
2)Ο Θεος υπάρχει,ειτε σου αρέσει ειτε οχι.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της προσωπικής εμπειρίας
1)Εχω νιώσει την παρουσία του Θεου μεσα μου.
2)Ο Χ ειπε οτι εχει νιώσει την παρουσία νεράιδων μεσα του.
3)Ο Χ είναι προφανώς τρελός.
4)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του σοβαρού ισχυρισμού
1)Ο Θεος υπάρχει.
2)Οχι ρε, σοβαρά μιλάω, υπάρχει.
3)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του Ό Χριστός ειπε'
1)Ο Χριστός ειπε πολλά γαματα πράγματα για την εποχή του.
2)Κανεις άλλος δεν ειχε πει τέτοια πράγματα.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της έλλειψης στοιχείων
1)Πιστευω πως αν υπήρχε Θεος,δεν θα υπήρχαν στοιχεία για την ύπαρξη του.
2)Δεν υπάρχουν στοιχεία για την ύπαρξη του Θεου.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του διωγμού i
1)Καποιος κορόιδεψε την πίστη μου.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του διωγμού ii
1)Ο Χριστός ειπε οτι οι άνθρωποι θα κορόιδευαν τους χριστιανούς.
2)Ειμαι ηλίθιος.
3)Οι άνθρωποι συχνά το επισημαίνουν αυτο.
4)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της έλλειψης θειας παραπλάνησης
1)Αν ο Θεος δεν υπήρχε,θα ηταν πολυ κακόβουλο εκ μέρους το να με παραπλανήσει στο να πιστέψω πως υπάρχει.
2)Ο Θεος δεν είναι κακόβουλος.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του Όχι σαν τις άλλες θρησκείες1
1)Η Βίβλος λεει πως ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας.
2)Κανενα αλλο θρησκευτικό κείμενο δεν περιγράφει κάποιον Θεο να πεθαίνει για τις αμαρτίες μας!

Επιχείρημα εκ της ηλιθιότητας
1)Ειμαι ηλίθιος.
2)Ακομα και ενας ηλίθιος μπορεί να δει πως υπάρχει Θεος.
3)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του 'και γαμω' i
1)Το Χ είναι και γαμω!
2)Ο Θεος πρέπει να το έκανε ετσι.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του 'και γαμω' ii (ή επιχείρημα εκ της δημιουργίας)
1)Το x είναι και γαμω!
2)Δεν μπορώ να καταλάβω πως το Χ θα μπορούσε να υπάρξει χωρίς κατι (που επίσης δεν καταλαβαίνω) να το εχει δημιουργήσει.
3)Αυτο το κατι πρέπει να είναι ο Θεος επειδή δεν μπορώ να βρω μια καλύτερη εξήγηση.
4)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του λουλουδιού
1)Αυτο το λουλούδι είναι πανέμορφο.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του γενικού Όυαου'
1)Κοιτα τι […επίθετο που προσδίδει ομορφιά,επιβλητικότητα, κλπ] είναι το Χ.
2)Ουαου.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της κβαντικής φυσικής
1)Η κβαντομηχανική χρησιμοποιεί εναν τυχαίο παράγοντα
2)Επομενως,υπαρχει χώρος για τον Θεο.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της έλλειψης φαντασίας
1)Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ηταν να μην πιστεύω στον Θεο.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του άνεμου
1)Πιστεύεις οτι υπάρχει ο άνεμος.
2)Αλλα δεν μπορείς να τον δεις.
3)Το ιδιο ισχύει και με τον Θεο.
4)ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΑΝΑΛΟΓΟ!
5)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του σαδισμού i
1)Απολαμβανω να δέρνω τα παιδιά μου.
2)Βρισκω κάποια υποστήριξη γι αυτο στην Βίβλο.
3)Επομενως ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του σαδισμού ii
(ή επιχείρημα του μισογυνισμου)
1)Μου αρέσει να δέρνω την γυναίκα μου,με κάνει να νιώθω ισχυρός.
2)Βρισκω κάποια υποστήριξη γι αυτο στην Βίβλο.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του "γιατί ετσι'
1)Γιατί ετσι.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Ανεπτυγμένο επιχείρημα εκ του 'γιατι ετσι'
1)Γιατί ετσι.
2)Τι γιατί ετσι;
3)Γιατί ετσι.
4)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης των άθεων
1)[…Αθεος επιχειρηματολογεί]
2)[…Χριστιανος αντεπιχειρηματολογει]
3)[…Αθεος καταριπτει]
4)[Χριοτιανος κλείνει τα αυτιά και φωνάζει 'λαλαλαλααλαα']
5)[Αθεος σηκώνεται και φεύγει]
6)Εφυγε λογω αδυναμίας επιχειρημάτων!
7)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ των θαυμάτων
1)Η θεια μου ειχε καρκίνο.
2)Οι γιατροί της έδωσαν δεκάδες φάρμακα και θεραπείες.
3)Η μανα μου προσευχήθηκε στον Θεο να γίνει καλα,κι ετσι και έγινε.
4)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της μαστουρας
1)Τα τσιγάρα αυτα με κάνουν να νιώθω περίεργα.
2)Ο κόσμος είναι τοσο φωτεινός!
3)Μια μωβ καμήλα στο ταβάνι ξερνάει αλυσοπριονα.
4)Οι μωβ καμήλες δεν μπορούν να το κάνουν αυτο
5)Πρεπει να είναι θαύμα!
6)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της ημιτελούς τραγωδίας
1)Ενα αεροπλάνο έπαθε βλάβη και έπεσε σκοτώνοντας τους 203 επιβάτες και πλήρωμα
2)Αλλα ενα κοριτσάκι επέζησε μονάχα με εγκαύματα 3ου βαθμού.
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της δημιουργίας/ επιστημονικής συνωμοσίας
1)Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων αποδέχονται την θεωρία της εξέλιξης.
2)Η θεωρία αυτη αφαιρεί την αναγκαιότητα του Θεου για την πολυπλοκότητα της ζωης.
3)Αυτο συγκρούεται με την πίστη μου.
4)Οποτε, λενε ψεματτα η τροποποιούν τα δεδομένα.
5)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της αριθμητικής υπέροχης
1)Εκατομυρια κι εκατομυρια ανθρώπων πιστεύουν στον Θεο.
2)Δεν μπορεί να κάνουν ολοι λαθος,ετσι δεν είναι;
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της καθοδήγησης των γονέων
1)Οι μαμα και ο μπαμπάς μου μου είπαν πως ο Θεος υπάρχει.
2)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της κιθαριστικης μαεστρίας
1)Πωω ρε, ο Ερικ Κλαπτον είναι ΘΕΟΣ!
2)Επομενως ο Θεος υπάρχει, (και τον λενε Ερικ)

Επιχείρημα εκ της αλάθητης αυθεντίας
1)Ο χριστιανικός Θεος υπάρχει.
2)Επομενως,ολες οι κοσμοθεωρίες που δεν αποδέχονται την ύπαρξη του είναι λανθασμένες.
3)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της ανωφελής προσπάθειας κατανόησης
1)Αφησε το, δεν μπορείς να καταλάβεις.
2)Επομένως ο Θεός υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της εσφαλμένης αναλογίας
1)Δεν υπάρχουν ροζ μονοκεροι.
2)Οι βαρύγδουπες δηλώσεις απαιτούν βαρύγδουπες αποδείξεις.
3)Οχι,οχι,με τον Θεο είναι τελείως διαφορετικό!
4)Επομενως,ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του διάβολου
1)Παρα πολλοί άνθρωποι είναι άθεοι
2)Αυτο ακριβώς ήθελε και ο διάβολος.
3)Επομενως ο διάβολοςυπάρχει.
4)Αρα και ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του συναισθηματικού εκβιασμού i
1)Ο Θεος σε αγαπάει.
2)Πως μπορείς να είσαι τοσο άκαρδος ώστε να μην πιστεύεις σε αυτόν;!
3)Επομενως ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ του συναισθηματικού εκβιασμού ii
1)Ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες σου.
2)Ετσι ανταποδίδεις για την θυσία του;!
3)Επομενως, ο Θεος υπάρχει.

Επιχείρημα εκ της μεταθανάτιας εμπειρίας
1)Ο Χ ηταν άθεος.
2)Τωρα καταλαβαίνει το λάθος του.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ



Share on Facebook

Οργή που φέρνει καταιγίδες

Μαυρίλα από παντού. Οι μισθοί μειώνονται, οι συντάξεις ψαλιδίζονται, τα χρόνια δουλειάς αυξάνονται, το φάντασμα της ανεργίας πλανάται πάνω από κεφάλια μισθωτών και μικρομεσαίων.



Η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται με αρνητικό τρόπο στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου, και λόγω της οικονομίας, αλλά και με ρεπορτάζ για δήθεν πωλήσεις νησιών, και λόγω της έκρηξης βόμβας στην «καρδιά» του κράτους, στο γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη.

Οι πολίτες παραδέχονται ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στη χώρα, αλλά δεν διακρίνουν με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό, ούτε βλέπουν πειστικό σχέδιο από την κυβέρνηση. Αντιθέτως, διαπιστώνουν την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, που ενισχύει τις αμφιβολίες για το αν οι μεγάλες θυσίες θα έχουν τελικά αποτέλεσμα και αυξάνει τη δυσαρέσκεια απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Η δυσαρέσκεια αυτή σιγά σιγά μετατρέπεται σε οργή. «Υπάρχει συσσωρευμένο μίσος, το οποίο κάποια στιγμή είναι πολύ πιθανόν να εκφραστεί ακόμη και με ακραίο τρόπο», σημειώνει ο Χρ. Βερναρδάκης της εταιρείας δημοσκοπήσεων VPRC.

«Εκρηκτικές καταστάσεις»

Ο Δ. Μαύρος της MRB διαπιστώνει με έκπληξη ότι η λέξη «ανατροπή» συγκεντρώνει στην τελευταία μέτρηση 50% θετικών κρίσεων. «Αυτό σημαίνει ότι έχει αυξηθεί σημαντικά το τμήμα των πολιτών που θέλουν να διαλύσουν τους κανόνες», σημειώνει. Τα παραπάνω ευρήματα ενισχύουν την άποψη εκείνων που μιλούν για «εκρηκτικές καταστάσεις». Ο Χρ. Βερναρδάκης πιστεύει ότι το κρίσιμο διάστημα θα είναι οι αρχές φθινοπώρου, οπότε αναμένονται κινητοποιήσεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, πολλοί μικρομεσαίοι θα βρίσκονται σε απόγνωση και θα υπάρχει κύμα απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Τι επίδραση θα έχουν όλα αυτά στο πολιτικό σύστημα; «Οσο συγκεντρώνεται δυσαρέσκεια, αρκεί ένα γεγονός να λειτουργήσει ως καταλύτης, όπως έγινε το Βατοπέδι το 2008 για τον Καραμανλή», λέει ο Γ. Μαυρής της Public Issue.

«Η χώρα θα βγει με κέρδος από αυτές τις αλλαγές, εμείς ως ΠΑΣΟΚ θα βγούμε με ζημιά», αναγνωρίζει κορυφαίος υπουργός. Στις εταιρείες μετρήσεων ομολογούν ότι πρώτη φορά καταγράφουν κλίμα αμφισβήτησης σε τέτοια ποσοστά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα αστάθμιστα δεδομένα της VPRC η αδιευκρίνιστη ψήφος φθάνει το ιλιγγιώδες 58,9%, ενώ αυτοί που δήλωσαν ευθέως ότι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ήταν μόλις 17,1% και Ν.Δ. 6,1%. Στο 41,1% καταγράφει την αδιευκρίνιστη ψήφο η MRB. Η δημιουργία νέων κομμάτων από τους Ανανεωτικούς του ΣΥΡΙΖΑ και την Ντόρα Μπακογιάννη δεν φαίνεται να αλλάζουν αυτή την εικόνα, αφού, όπως λένε από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, «τα στελέχη που πρωταγωνιστούν σε αυτές τις κινήσεις είναι κι αυτά μέρος του σημερινού συστήματος, άρα δεν μπορούν να αποτελέσουν και τη λύση του». Είναι πιθανόν όμως να οδηγηθούμε σε πολυκερματισμό με απροσδιόριστες συνέπειες.

Ανάκαμψη από το 2011

Στην κυβέρνηση ευελπιστούν ότι με την ψήφιση του εργασιακού και του ασφαλιστικού κλείνει ο μεγάλος κύκλος των δυσάρεστων μέτρων. Προσδοκούν, δε, ότι αν η ύφεση το 2010 είναι τελικά μικρότερη και αρχίσει η ανάκαμψη από το τέλος του 2011, τότε, έως το 2013 που είναι ο χρόνος των εκλογών, υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της κατάστασης για το ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό συνεργάτες του πρωθυπουργού χαρακτηρίζουν «αστεία» τη συζήτηση περί εκλογών το φθινόπωρο (εκτός αν υπάρχει αδυναμία διακυβέρνησης). Ολα αυτά υπό την αίρεση των οικονομικών εξελίξεων. «Αν φανεί ότι οι θυσίες του κόσμου, δεν έχουν αποτέλεσμα, τότε ουδείς μπορεί να προβλέψει τι θα επακολουθήσει», τονίζει κυβερνητικό στέλεχος.



Share on Facebook

Αξίζει!

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από την χάρτινη κούτα ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Και οι μαθητές απάντησαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βότσαλων. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.
Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε από την χάρτινη κούτα δύο μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε:
- Είναι γεμάτο το βάζο;
Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:
- Ναι, είναι γεμάτο.
- Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας, οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη. Τα βότσαλα είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές, η δουλειά μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, τα στερεοφωνικά μας. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής. Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πολύ μικρά της ζωής. Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο, δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας, τα στερεοφωνικά σας. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα. Ξεχωρίστε τις προτεραιότητες.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε:
-Καλά, η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;
Ο καθηγητής γελώντας του απαντά:
- Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι πάντα θα υπάρχει λίγος χώρος για δυό μπυρίτσες!



Share on Facebook